وَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَـجَّـيۡنَا هُودٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡـمَةٖ مِّنَّا وَنَـجَّـيۡنَـٰهُم مِّنۡ عَذَابٍ غَلِيظٖ ٥٨

(Hakka karşı bile bile inat edip küfür ve şirk işlemeleri sebebiyle Âd kavmine) Helak emrimiz geldiği zaman, katımızdan rahmetle (bir ikram ve nimet olarak) Hud’u ve onun yanındaki mu’minleri kurtardık. Ve onları (ahiret günündeki) kalıcı ve hiç eksilmeyen şiddetli azaptan da kurtaracağız.