وَلَوۡ أَنَّا كَتَبۡنَا عَلَيۡهِمۡ أَنِ ٱقۡـتُلُوٓاْ أَنفُسَكُـمۡ أَوِ ٱخۡرُجُواْ مِن دِيَٰرِكُم مَّا فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٞ مِّنۡهُمۡۖ وَلَوۡ أَنَّهُمۡ فَعَلُواْ مَا يُوعَظُونَ بِهِۦ لَكَـانَ خَيۡـرٗا لَّهُمۡ وَأَشَدَّ تَـثۡبِيتٗا ٦٦

Eğer onlara (ihtilaf ettiklerinde rasulümüze değil de iyilik yapmak ve arayı bulmak bahanesiyle tağuta muhakeme olanlara) birbirlerini öldürmelerini ya da yaşadıkları beldelerinden çıkmalarını farz kılsaydık, onlardan çok azı hariç, bu emri yerine getirmezlerdi. Hâlbuki onlar (Allah’ın emrine muhalefet etmeyip) kendilerine emredilen şeyleri yapsaydılar muhakkak ki bu, onlar için daha hayırlı olurdu ve iman kalplerine daha iyi yerleşirdi.