EL-KAMER SURESİ

ٱقۡتَـرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنـشَقَّ ٱلۡقَمَرُ ١

Kıyamet gününün vakti yaklaştı ve Ay yarıldı.

وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ ٢

Ve (hakka karşı inat eden) müşrikler (Allah’ın birliğini, muazzam kudretini ve rasulünün doğru söylediğini gösteren) bir ayet gördüklerinde ondan hep yüz çevirir ve “Bu, bâtıl olacak bir sihirdir.” derler.

وَكَذَّبُواْ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَكُـلُّ أَمۡرٖ مُّسۡتَقِرّٞ ٣

Ve bu inkârcılar, kendilerine gelen hakkı yalanlayıp heva ve heveslerine tâbi oldular. Bilsinler ki (ister hayır ister şer olsun) her yapılanın karşılığı kıyamet gününde verilecektir.

وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ ٤

Ve yemin olsun ki (hakkı yalanlayan) o müşriklere işledikleri küfür, şirk ve zulümlerden caydırıcı nice helak edilen ümmetlerin haberleri geldi (eğer akıllarını kullanıp kendileri için faydalı şeyleri bilselerdi küfür ve şirklerini terk ederlerdi).

حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةٞۖ فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ ٥

Müşriklere gelen bu haber ve bilgiler, (hakkı çok açık beyan eden ve onlarla hüccet ikame edilen) büyük hikmetli sözlerdir. Fakat gerçek manada Allah’a ve ahiret gününe iman etmek istemeyenlere uyarılar ne fayda verir ki?!

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡۘ يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَـىٰ شَـيۡءٖ نُّـكُرٍ ٦

Ey rasulüm! Sûra üflemekle görevli meleğin çok muazzam, korkunç ve hiç kimsenin mislini bilmediği şeye çağırdığı güne kadar (hak kendilerine apaçık geldiği hâlde sana tâbi olmayan) o müşriklerden yüz çevir (kendi hâllerine bırak)!

خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَـخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ ٧ مُّهۡطِعِيـنَ إِلَـى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَـٰفِرُونَ هَـٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ ٨

O muazzam ve korkunç gün (kıyamet günü) geldiğinde kâfirler sanki etrafa yayılmış çekirge sürüsü gibi, bakışları perişan ve zelil bir şekilde utançtan yere bakarak kabirlerinden süratle çıkıp hesap yerine çağıran görevli meleğe doğru yönelirler. İşte o gün kâfirler şöyle der: “Doğrusu bugün, çok çetin bir gündür!”

۞كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَـجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ ٩

Ey rasulüm! Bil ki seni yalanlayan müşrik kavminden önce Nuh kavmi de kendilerine rasul olarak gönderdiğimiz kulumuz Nuh’u yalanlayıp onun hakkında “Deli!” demiş ve (yaptığı hakka davetten vazgeçmesi için) kötü sözler söyleyerek onu tehdit etmişti.

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّـي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ ١٠

Bunun üzerine Nuh, Rabbine dua ederek şöyle dedi: “Ey Rabbim! Kavmim (davetime icabet etmeyip küfür, şirk ve günahlarında ısrar ederek) bana galip geldi. (Üzerlerine azap indirerek) Beni onlara muzaffer kıl!”