ذَرۡنِـي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا ١١ وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا ١٢ وَبَنِيـنَ شُهُودٗا ١٣ وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا ١٤

Ey rasulüm! (Annesinin karnında) Malı, mülkü ve çocuğu olmadan tek başına yarattığım, sonra kendisine büyük servet ve gözünün önünde duran oğullar verdiğim ve nimetleri önüne serip elde etmesini kolaylaştırdığım o kâfir (ve nankör) kimseyi bana bırak!