ʿABESE SURESİ

عَبَسَ وَتَوَلَّـىٰٓۙ ١ أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَـىٰ ٢

Rasulümüz, (Kurayş müşriklerinin ileri gelenlerine tebliğ ile meşgul iken) yanına soru sormak için gelen köre yüzünü astı ve onunla ilgilenmedi.

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّـىٰٓ ٣

Ey rasulüm! Ne bilirsin, yüzünü asıp ilgilenmediğin o kör, belki de gerçekten günahlarından tevbe edip temizlenmek istiyordu.

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ ٤

Belki de o kör, senin nasihatini dinleyecek ve sözlerin ona fayda verecekti.

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَـىٰۙ ٥ فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ ٦ وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّـىٰ ٧

Fakat (sahip olduğu mal ve mevkiye güvenip) senin getirdiğin imana ihtiyaç görmeyene gelince; sen, o kâfirle ilgileniyor ve Müslüman olması için çok uğraşıyorsun. Hâlbuki tevbe etmeyip şirk ve günahlarında ısrar ederse sana hiçbir zarar gelmez.

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَـىٰۙ ٨ وَهُوَ يَـخۡشَىٰۙ ٩ فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّـىٰ ١٠

Fakat hakkı aramak için sana koşarak ve Allah’tan korkarak (O’nun emirlerine tâbi olup yasaklarından uzak durmak gayesiyle) gelen (kör) kişiyle ilgilenmiyor, iman etsinler diye başkalarıyla (imana karşı kibirlenen müşriklerin elebaşlarıyla) ilgileniyorsun.