وَمَا كَـانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَـبَيَّـنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَـبَـرَّأَ مِنۡهُۚ إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَأَوَّٰهٌ حَلِيمٞ ١١٤

Bilinmelidir ki İbrahim’in, babası için bağışlanma dilemesi (onun Müslüman olması için devamlı dua edeceğine dair) ona söz vermesinden dolayı idi. Fakat babasının Allah’ın düşmanı olduğu kendisine belli olunca ondan uzaklaştı (mağfiret dilemekten vazgeçti). Muhakkak ki İbrahim; evvâh (çok merhametli, çok ibadet eden, hatadan hemen tevbe edip dönen) ve halîm (yapılan eziyetlere sabredip eziyet edenleri bağışlayan) bir kul idi.