۞لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ ٱلنَّاسِ عَدَٰوَةٗ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱلۡيَهُودَ وَٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْۖ وَلَتَجِدَنَّ أَقۡرَبَهُم مَّوَدَّةٗ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّا نَصَٰرَىٰۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّ مِنۡهُمۡ قِسِّيـسِيـنَ وَرُهۡبَانٗا وَأَنَّهُمۡ لَا يَـسۡتَـكۡبِـرُونَ ٨٢

(Ey rasulüm! Allah’ın birliğine tam manasıyla iman edip şeriatini hayatın bütün alanlarında uygulamaya azmeden) Mu’minlere düşmanlıkta insanların en şiddetlisinin (haset, kin ve kibirden dolayı) Yahudiler ve putperestler olduğunu görürsün. Onlara sevgide insanların en yakınının ise “Muhakkak ki biz Nasarayız (İsa’ya iman ettik ve ona inananların destekçisiyiz).” diyenler olduğunu görürsün. Bunun sebebi içlerinde keşişler (hayatını, bildiği hakkı yaşamaya ve onu yaymaya adayanlar) ile rahiplerin (dünyaya önem vermeyip hep ibadet eden ve hakkı isteyenlerin) olması ve en önemlisi, onların (hakka karşı) kibirlenmemesidir (çünkü kibirli olan kişinin kalbine hak girmez).

وَإِذَا سَمِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَـى ٱلرَّسُولِ تَرَىٰٓ أَعۡيُنَهُمۡ تَفِيضُ مِنَ ٱلدَّمۡعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ ٱلۡـحَـقِّۖ يَقُولُونَ رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱكۡتُبۡنَا مَعَ ٱلشَّـٰهِدِينَ ٨٣

İşte bu kimselerin (Necaşi ve arkadaşları gibi olanların, kalplerinin hakka karşı yumuşak olmasından) rasulümüze indirilen Kur’ân’daki hakkı işittiklerinde onun, (İsa’nın getirdiği) hakka uyduğunu bildikleri için gözlerinin yaşla dolduğunu görürsün. Ve şöyle derler: “Ey Rabbimiz! (Muhammed’e indirilen Kur’ân’a) İman ettik, bizi (hakka) şahid olanlarla beraber yaz (bizi kıyamet gününde, insanlara hüccet ve nebilerin ümmetlerine hakkı tebliğ ettiklerine dair şahidlik yapacak Muhammed’in ümmetinden kıl).”