قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلَّا تَـسۡـجُـدَ إِذۡ أَمَرۡتُكَۖ قَالَ أَنَا۠ خَيۡـرٞ مِّنۡهُ خَلَقۡتَنِـي مِن نَّارٖ وَخَلَقۡتَهُۥ مِن طِيـنٖ ١٢

Allah İblis’i azarlayarak “Sana emrettiğim hâlde seni Âdem’e saygı secdesi yapmaktan engelleyen nedir?” diye sordu. İblis de şöyle cevap verdi: “Ben, ondan daha üstünüm. Beni ateşten, onu ise çamurdan yarattın.”

قَالَ فَٱهۡبِطۡ مِنۡهَا فَمَا يَـكُـونُ لَكَ أَن تَتَكَـبَّـرَ فِيهَا فَٱخۡرُجۡ إِنَّكَ مِنَ ٱلصَّـٰغِرِينَ ١٣

Bunun üzerine Allah İblis’e, “İn oradan! Orada büyüklük taslamak senin haddin değildir. Hemen çık! Muhakkak ki sen alçak ve zelil kılınanlardansın.” buyurdu.

قَالَ أَنظِرۡنِـيٓ إِلَـىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ ١٤

Bunun üzerine İblis, “(Ey Rabbim!) Bana, herkesin diriltileceği ahiret gününe kadar mühlet ver (beni o zamana kadar öldürme)!” dedi.

قَالَ إِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ ١٥

Allah da İblis’e, “Muhakkak ki sen (her şeyin helak olacağı vakte kadar) mühlet verilenlerdensin.” dedi.

قَالَ فَبِمَآ أَغۡوَيۡتَنِـي لَأَقۡعُدَنَّ لَهُمۡ صِرَٰطَكَ ٱلۡمُسۡتَـقِيمَ ١٦

İblis de buna karşılık şöyle dedi: “Beni doğru yoldan saptırman sebebiyle muhakkak ki ben de onları (insanları) saptırmak için senin doğru yolun üzerine oturacağım (İslam’a tâbi olmamaları için her türlü hileye başvurup vesveseler vereceğim).”

ثُمَّ لَأٓتِيَنَّهُم مِّنۢ بَيۡـنِ أَيۡدِيهِمۡ وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ وَعَنۡ أَيۡمَـٰنِهِمۡ وَعَن شَمَآئِلِهِمۡۖ وَلَا تَـجِدُ أَكۡـثَـرَهُمۡ شَـٰكِرِينَ ١٧

“Sonra andolsun ki onlara (her yönden) önlerinden, arkalarından, sağlarından ve sollarından yaklaşacağım (şüpheye düşürerek, vesveseler vererek ve şehevi arzularını güzel göstererek ahireti düşünmelerini engelleyeceğim, dünyaya meylettireceğim, sapıklığı güzel ve doğru göstereceğim). Böylece onların çoğunu şükreden (iman eden) kimseler olarak bulamayacaksın.”

قَالَ ٱخۡرُجۡ مِنۡهَا مَذۡءُومٗا مَّدۡحُورٗاۖ لَّمَن تَبِعَكَ مِنۡهُمۡ لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكُـمۡ أَجۡـمَعِـيـنَ ١٨

Bunun üzerine Allah İblis’e şöyle dedi: “Kınanıp kötülenmiş ve (Allah’ın rahmetinden) kovulmuş olarak çık oradan! Yemin olsun ki insanlardan kim (emirlerime karşı gelerek) sana tâbi olup itaat ederse seni de onları da hepinizi cehenneme dolduracağım.”

وَيَٰٓـَٔادَمُ ٱسۡكُـنۡ أَنـتَ وَزَوۡجُكَ ٱلۡـجَـنَّةَ فَـكُـلَا مِنۡ حَيۡثُ شِئۡتُمَا وَلَا تَقۡرَبَا هَـٰذِهِ ٱلشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ ٱلظَّـٰلِمِيـنَ ١٩

Allah, Âdem’e de şöyle dedi: “Ey Âdem! Sen ve eşin (Havva) cennete yerleşin! Orada dilediğiniz her şeyden yiyin, sadece şu ağaca yaklaşmayın! Eğer o ağacın meyvesinden yerseniz (emir ve yasaklarıma itaat etmeyen) zalimlerden olursunuz.”

فَوَسۡوَسَ لَهُمَا ٱلشَّيۡطَـٰنُ لِيُبۡدِيَ لَهُمَا مَا وُۥرِيَ عَنۡهُمَا مِن سَوۡءَٰتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَىٰكُمَا رَبُّـكُـمَا عَنۡ هَـٰذِهِ ٱلشَّجَرَةِ إِلَّآ أَن تَـكُـونَا مَلَكَيۡـنِ أَوۡ تَـكُونَا مِنَ ٱلۡـخَـٰلِـدِينَ ٢٠

Âdem ile Havva cennete yerleşince örtülü olan avret yerlerini açıp kendilerine göstermek (ve cennetten çıkartmak) için Şeytan onlara vesvese vererek şöyle dedi: “Rabbinizin size bu ağacı yasaklamasının sebebi, sizin birer melek ya da cennette ebedî kalanlardan olmamanız içindir.”

وَقَاسَمَهُمَآ إِنِّـي لَكُمَا لَمِنَ ٱلنَّـٰصِحِيـنَ ٢١

Ve İblis, (kendisine daha çok inandırmak için) Âdem ile Havva’ya yemin ederek şöyle dedi: “Muhakkak ki ben sizin faydanız için bunları söylüyor ve size nasihatte bulunuyorum.”

فَدَلَّىٰـهُمَا بِـغُرُورٖۚ فَلَمَّا ذَاقَا ٱلشَّجَرَةَ بَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُـهُـمَا وَطَـفِـقَا يَـخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡـجَـنَّةِۖ وَنَادَىٰـهُمَا رَبُّهُمَآ أَلَمۡ أَنۡهَكُمَا عَن تِلۡكُمَا ٱلشَّجَرَةِ وَأَقُل لَّكُمَآ إِنَّ ٱلشَّيۡطَـٰنَ لَكُمَا عَدُوّٞ مُّبِيـنٞ ٢٢

İblis, Âdem ile Havva’yı süslü sözlerle kandırarak istediği şeyi onlara yaptırdı. O ikisi, yasaklanan ağacın meyvesinden yiyince avret yerleri açılıp kendilerine göründü. Bunun üzerine hemen cennet ağaçlarının yapraklarıyla avret yerlerini kapatmaya çalıştılar. Bu hâldeyken Rableri onlara şöyle dedi: “Ben size bu ağacın meyvesinden yemeyi yasaklamadım mı ve ‘Muhakkak ki Şeytan sizin apaçık düşmanınızdır.’ deyip ikinizi uyarmadım mı?!”