قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَـٰلَمِيـنَ ١٢١

(Secdeye kapanan) Sihirbazlar şöyle dediler: “Biz, âlemlerin Rabbine (onları yaratan, varlıklarının devamı için bütün ihtiyaçlarını temin eden ve onların gerçek sahibi olan Allah’a) iman ettik (O’nu zatında, sıfatlarında, fiillerinde, hak ve yetkilerinde birleriz, bütün ibadetleri sadece O’na yaparız ve O’na hiçbir şeyi ortak koşmayız).”

رَبِّ مُوسَـىٰ وَهَـٰرُونَ ١٢٢

“(Bizim rabbimiz ne Firavun’dur ne de başka bir yaratıktır.) Bizim rabbimiz, Musa’nın ve Harun’un rabbi olan Allah’tır (ibadet edilmeyi ancak O hak eder).”

قَالَ فِرۡعَوۡنُ ءَامَنتُم بِهِۦ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَـكُـمۡۖ إِنَّ هَـٰذَا لَمَكۡرٞ مَّكَرۡتُمُوهُ فِـي ٱلۡمَدِينَةِ لِـتُـخۡرِجُواْ مِنۡهَآ أَهۡلَهَاۖ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ ١٢٣

Firavun (sihirbazların tek olan Allah’a iman ettiklerini görünce sinirli bir vaziyette) onlara şöyle dedi: “Ben size izin vermeden önce mi Musa’ya iman ettiniz?! Demek ki bu, şehrin ahalisini şehirden çıkarmak için onunla gizlice hazırladığınız bir plandır. Bundan dolayı başınıza ne kadar büyük ceza geleceğini elbette yakında bileceksiniz.”

لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَـكُـمۡ وَأَرۡجُلَـكُـم مِّنۡ خِلَـٰفٖ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّـكُـمۡ أَجۡـمَـعِـيـنَ ١٢٤

(Firavun sözüne şöyle devam etti) “Andolsun ki ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama keseceğim, sonra da hepinizi çarmıha gerip asacağım.”

قَالُوٓاْ إِنَّآ إِلَـىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ ١٢٥

Sihirbazlar (Firavun’un bu tehdidine karşılık) şöyle cevap verdiler: “Biz, öldüğümüzde şüphesiz Rabbimize kavuşacağımıza inanmaktayız (dolayısıyla tehditlerin bizi hiç etkilemez).”

وَمَا تَنقِمُ مِنَّآ إِلَّآ أَنۡ ءَامَنَّا بِــَٔايَـٰتِ رَبِّنَا لَمَّا جَآءَتۡنَاۚ رَبَّنَآ أَفۡرِغۡ عَلَيۡنَا صَبۡـرٗا وَتَوَفَّنَا مُسۡلِمِيـنَ ١٢٦

(İman eden sihirbazlar sözlerine şöyle devam ettiler) “Ey Firavun! Senin bize kızgınlığının ve bizi (bu şekilde) cezalandırmak istemenin tek sebebi, Rabbimizin Musa vasıtasıyla bize gelmiş olan ayetlerine iman edip tasdik etmemizdir (eğer bu suç ise dilediğini yap, hak olan imanımızdan asla dönmeyeceğiz). Ey (ibadeti hak eden yegâne) Rabbimiz! (Firavun’un bize yapacağı işkencelere karşı) Üzerimize sabır yağdır ve canlarımızı ancak Müslüman olarak al.”

وَقَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِ فِـرۡعَـوۡنَ أَتَـذَرُ مُوسَـىٰ وَقَوۡمَهُۥ لِـيُـفۡسِدُواْ فِـي ٱلۡأَرۡضِ وَيَذَرَكَ وَءَالِـهَـتَـكَۚ قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبۡنَآءَهُمۡ وَنَـسۡتَحۡـيِۦ نِـسَآءَهُمۡ وَإِنَّا فَوۡقَهُمۡ قَـٰهِرُونَ ١٢٧

Firavun’un kavmindeki ileri gelenler (Firavun’u, Musa ve yanındakileri bir an evvel cezalandırması için kışkırtarak) şöyle dediler: “(Ey Firavun!) Musa ve kavmini hemen cezalandırmayıp onların hem sana hem de ilahlarına ibadet etmeyi terk edip kendi dinlerini yayarak yeryüzünde fesat çıkarmalarına izin mi vereceksin?!” Bunun üzerine Firavun şöyle dedi: “Hayır! Onların erkek çocuklarını öldüreceğiz, kadınlarını ise (bize hizmet etmeleri için) sağ bırakacağız. Muhakkak ki biz onlardan daha kuvvetliyiz ve onlara istediğimiz şeyi yapacak güce sahibiz.”

قَالَ مُوسَـىٰ لِقَوۡمِهِ ٱسۡتَعِينُواْ بِٱللَّهِ وَٱصۡبِـرُوٓاْۖ إِنَّ ٱلۡأَرۡضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۖ وَٱلۡعَـٰقِبَةُ لِلۡمُتَّقِيـنَ ١٢٨

Musa (Firavun’un yapmak istediği şeyi duyunca) kavmine (nasihat ederek) şöyle dedi: “(Ey kavmim! Başınıza gelecek eziyetlerden dolayı) Sadece Allah’tan yardım dileyin ve (Allah’ın dinine sarılmanız sebebiyle uğrayacağınız eziyetlere) sabredin! Muhakkak ki yeryüzü sadece Allah’a aittir ve onu, kullarından dilediğine verir. Bilinmelidir ki mutlu son, Allah’tan korkanlar (O’nun emirlerine itaat edip yasaklarından uzak duranlar) içindir.”

قَالُوٓاْ أُوذِينَا مِن قَبۡلِ أَن تَأۡتِيَنَا وَمِنۢ بَعۡدِ مَا جِئۡتَنَاۚ قَالَ عَسَـىٰ رَبُّـكُـمۡ أَن يُهۡلِكَ عَدُوَّكُـمۡ وَيَـسۡتَخۡلِفَكُـمۡ فِـي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرَ كَـيۡـفَ تَعۡمَلُونَ ١٢٩

Musa’nın kavmi de ona şöyle cevap verdi: “(Ey Musa!) Sen bize rasul olarak gelmeden önce de (Firavun tarafından) bize eziyet ediliyordu (çocuklarımız öldürülüyordu), sen geldikten sonra da eziyet edilecek (çocuklarımız öldürülecek).” Musa onlara (sabretmeleri için nasihat edip müjde vererek) şöyle dedi: “Umulur ki Rabbiniz, düşmanlarınızı (Firavun ve zalim kavmini) helak eder de onların ardından yeryüzüne sizi yerleştirip hâkim kılar. Sonra da (bu nimete karşılık) nasıl amel edeceğinize bakar (Allah’ın şeriatine mi yoksa heva ve hevese dayalı kanunlara göre mi hükmedeceğiniz belli olur).”

وَلَقَدۡ أَخَذۡنَآ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ بِٱلسِّنِيـنَ وَنَقۡصٖ مِّنَ ٱلثَّمَرَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَذَّكَّرُونَ ١٣٠

Muhakkak ki biz, belki öğüt alırlar (da küfür ve şirki terk edip Allah’a iman eder ve O’nun emirlerine tâbi olurlar) diye Firavun’a tâbi olan kavmini, ürünlerini eksilterek kıtlık ardından kıtlık verip imtihan ettik.