13:43

وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ كَـفَرُواْ لَسۡتَ مُرۡسَلٗاۚ قُلۡ كَفَـىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَۢا بَيۡنِـي وَبَيۡنَكُـمۡ وَمَنۡ عِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡكِتَـٰبِ ٤٣

Ve (seni bile bile yalanlayan) kâfirler şöyle derler: “(Ey Muhammed!) Sen, Allah tarafından gönderilmiş bir rasul değilsin.” Onlara de ki: “Allah tarafından gönderilmiş bir rasul olduğuma, benim ile sizin aranızda şahid olarak Allah yeter! Ve benden önce indirilmiş (Tevrât ve İncîl gibi) kitapları bilenler de benim rasul olduğumu bilir (sizin yalanlamanız bu gerçeği değiştirmez).”

surah014

14:1

الٓرۚ كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ لِتُخۡرِجَ ٱلنَّاسَ مِنَ ٱلظُّلُمَـٰتِ إِلَـى ٱلنُّورِ بِإِذۡنِ رَبِّهِمۡ إِلَـىٰ صِرَٰطِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡـحَـمِيدِ ١

Elif, lâm, râ.* İşte (bu gibi harflerden müteşekkil olan) bu kitabı (Kur’ân’ı) sana, Rablerinin izniyle insanları karanlıklardan (küfür, şirk, cehalet ve sapıklığın bataklığından) çıkarıp nura (iman, ilim, hidayet ve İslam’ın aydınlığına) ulaştırman için indirdik. İşte bu nur, (ٱلۡـعَـزِيـز) el-ʿAzîz ve (ٱلۡـحَـمِـيـد) el-Ḥamîd olan Allah’ın yoludur. (ٱلۡـعَـزِيـز) El-ʿAzîz: Her meselede dilediği gibi hüküm veren, kendisinden hesap sorulmayan, emrine muhalefet edenleri hak ettikleri şekilde cezalandıran ve dilediğini yapmaktan engellenemeyendir. (ٱلۡـحَـمِـيـد) El-Ḥamîd: Güzel isimleri, mükemmel sıfatları ve fiillerinden dolayı hamdedilip övülmeyi hak edendir.

* Bazı surelerin başında bulunan “Elif, lâm, mîm. Tā, sîn. Yâ, sîn.” gibi harflere huruful mukattaa denir. Âlimler bu harflerin tefsiri hakkında ihtilaf etmişlerdir. Bazı âlimler bu harflerin, Kur’ân’daki surelerin isimleri olduğunu söylemiştir. Bazı âlimler bu konuda hiçbir tevil yapmayıp manasını Allahu Teâlâ’ya havale etmiştir. Bazı âlimler de Allahu Teâlâ’nın bu harflerle kâfirlere meydan okuduğunu söylemiştir ve bu, en kuvvetli görüştür. Çünkü Allahu Teâlâ, bu harflerle başlayan surelerde, bu harflerin hemen akabinde Kur’ân’ı zikrederek “İşte bu Kur’ân, sizin bildiğiniz bu harflerden meydana gelmiştir. Öyleyse bildiğiniz bu harflerden meydana gelmiş olan Kur’ân’ın aynısını veya bir suresinin benzerini haydi, siz de meydana getirin bakalım!” şeklinde meydan okumuştur. Her ne kadar Kur’ân Arapların kullandığı harflerden meydana gelmişse de üslubunda bir hayat ve canlılık vardır. Fakat insanların sözleri asla böyle değildir.

14:2

ٱللَّهِ ٱلَّذِي لَهُۥ مَا فِـي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِـي ٱلۡأَرۡضِۗ وَوَيۡلٞ لِّلۡكَـٰفِرِينَ مِنۡ عَذَابٖ شَدِيدٍ ٢

Allah, göklerde ve yerde bulunan her şeyin yegâne sahibidir (dolayısıyla ibadet edilmeyi hak eden de sadece O’dur). Ve (hak kendilerine apaçık geldiği hâlde bile bile rasullerin davet ettiği tevhidi reddedip şirk koşmaya devam eden) kâfirlerin, (kıyamet gününde) karşılaşacakları şiddetli azaptan dolayı vay hâllerine!

14:3

ٱلَّذِينَ يَـسۡتَحِبُّونَ ٱلۡـحَـيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا عَلَـى ٱلۡأٓخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَيَبۡغُونَهَا عِوَجًاۚ أُوْلَٰٓئِكَ فِـي ضَلَـٰلِۭ بَعِيدٖ ٣

Dünya hayatını (geçici metaını ve mutluluğunu) ahirete (ebedi nimet ve mutluluğuna) tercih eden, insanları Allah’ın yolundan (tevhidden ve rasule tâbi olmaktan) engelleyen ve (uydurdukları iftira ve attıkları şüphelerle) Allah’ın yolunun (İslam’ın) yanlış bir yol olarak görülmesini arzulayanlar; işte (hakkı bile bile inkâr eden) böyle kâfirler, çok derin bir sapıklık içindedirler.

14:4

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا بِلِسَانِ قَوۡمِهِۦ لِيُبَيِّـنَ لَهُمۡۖ فَيُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَـشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَـشَآءُۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡـحَكِيمُ ٤

Ve gönderdiğimiz her rasulü, kavimleri Allah’ın emirlerini daha iyi anlasın diye kendi kavimlerinin diliyle gönderdik. Allah, dilediğini (kendisine gelen hakkı bile bile reddeden kişiyi, adaleti gereği) hakka muvaffak kılmayıp saptırır ve dilediğini (hakkı isteyen kişiyi, ikramıyla) hakka ulaşmaya muvaffak kılar. Muhakkak ki O; (ٱلۡـعَـزِيـز) el-ʿAzîz’dir, (ٱلۡـحَـكـِيـم) el-Ḥakîm’dir. (ٱلۡـعَـزِيـز) El-ʿAzîz: Her meselede dilediği gibi hüküm veren, kendisinden hesap sorulmayan, emrine muhalefet edenleri hak ettikleri şekilde cezalandıran ve dilediğini yapmaktan engellenemeyendir. (ٱلۡـحَـكـِيـم) El-Ḥakîm: Hikmetiyle her şeyi yerli yerine koyan, sadece hakkı söyleyen, her fiili doğru ve mükemmel olan, emirlerine karşı gelenleri hikmeti gereği cezalandırandır.

14:5

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَـىٰ بِــَٔايَـٰتِنَآ أَنۡ أَخۡرِجۡ قَوۡمَكَ مِنَ ٱلظُّلُمَـٰتِ إِلَـى ٱلنُّورِ وَذَكِّرۡهُم بِأَيَّىٰمِ ٱللَّهِۚ إِنَّ فِـي ذَٰلِكَ لَأٓيَـٰتٖ لِّـكُـلِّ صَبَّارٖ شَكُورٖ ٥

Andolsun ki Musa’yı da (rasul olduğunu ispat eden) delillerimizle kavmine gönderdik ve ona şunu emrettik: “Kavmine hakkı anlatıp onları karanlıklardan (küfür, şirk, cehalet ve sapıklığın bataklığından) çıkarıp nura (iman, ilim, hidayet ve İslam’ın aydınlığına) ulaştır ve onlara Allah’ın (nimet olarak yardım ettiği) günlerini (Firavun’un eziyet ve işkence yaptığı, erkek çocuklarını öldürüp kadınlarını ise hizmetçi edinmek için sağ bıraktığı felaket günlerini) hatırlat!” Muhakkak ki bunlar, (kendisine isabet eden bütün zorluk ve musibetlere rızamı kazanmak için) çok sabreden ve nimetlerime çok şükreden kullara (yardım edip destek olacağıma dair) apaçık delillerdir.