وَنُمَكِّـنَ لَهُمۡ فِـي ٱلۡأَرۡضِ وَنُرِيَ فِرۡعَوۡنَ وَهَـٰمَـٰنَ وَجُنُودَهُمَا مِنۡهُم مَّا كَـانُواْ يَـحۡذَرُونَ ٦

Ve İsrailoğullarını mukaddes topraklarda sulta sahibi kılmak istedik. Firavun, veziri Haman ve onların askerlerine ise İsrailoğullarından çekindikleri şeyi (İsrailoğullarından bir çocuk vesilesiyle mülklerinin ve saltanatlarının yok olmasını) göstermek istedik.

وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَـىٰٓ أُمِّ مُوسَـىٰٓ أَنۡ أَرۡضِعِيهِۖ فَإِذَا خِفۡتِ عَلَيۡهِ فَأَلۡقِيهِ فِـي ٱلۡيَمِّ وَلَا تَـخَافِـي وَلَا تَـحۡزَنِـيٓۖ إِنَّا رَآدُّوهُ إِلَيۡكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِيـنَ ٧

Ve biz, Musa’nın annesine, “Bebeğini (Firavun ve askerlerine fark ettirmeden, gizlice) emzirebildiğin kadar emzir! Bebeğinin başına (onlardan) bir şey gelmesinden korktuğunda onu (bir sandığa koyup) nehre bırak! (Onun boğulmasından veya Firavun ile askerlerinin öldürmesinden) Korkma ve (ondan uzak kalacağın için) üzülme! Biz, muhakkak ki onu sana (emzirip terbiye etmen için sağ salim) döndüreceğiz ve onu seçilmiş rasullerden kılacağız.” diye (ilham yoluyla) vahyettik.

فَٱلۡتَقَطَهُۥٓ ءَالُ فِرۡعَوۡنَ لِيَكُونَ لَهُمۡ عَدُوّٗا وَحَزَنًاۗ إِنَّ فِرۡعَوۡنَ وَهَـٰمَـٰنَ وَجُنُودَهُمَا كَـانُواْ خَـٰطِـِٔيـنَ ٨

(Annesi, Allah’ın ilham ettiği şekilde Musa’yı bir sandığa koyup nehre bıraktıktan) Sonra Firavun’un ailesi onu bulup nehirden çıkardı. O, (Allah’ın muradı gereği) sonunda Firavun’a bir düşman ve (mülkünü yok ettiği için) ona bir üzüntü kaynağı olacaktı. Muhakkak ki Firavun, veziri Haman ve onların askerleri (küfür, şirk ve zulüm işleyip yeryüzünde fesat çıkaran) hatalı kimselerdi.

وَقَالَتِ ٱمۡرَأَتُ فِرۡعَوۡنَ قُرَّتُ عَيۡـنٖ لِّـي وَلَكَۖ لَا تَقۡتُلُوهُ عَسَـىٰٓ أَن يَنفَعَنَآ أَوۡ نَتَّخِذَهُۥ وَلَدٗا وَهُمۡ لَا يَـشۡعُرُونَ ٩

Ve (Firavun, sandığın içinde erkek çocuğu olduğunu görünce onu öldürmek istedi, bunun üzerine) hanımı Firavun’a şöyle dedi: “Bu bebek, hem benim hem de senin için bir sevinç kaynağıdır. Onu öldürmeyin! Umulur ki bize (hizmet ederek) fayda verir ya da onu çocuk ediniriz.” Onlar böyle konuşurken onun vesilesiyle Firavun’un mülkünün yok olacağını hiç hissetmiyorlardı.

وَأَصۡبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَـىٰ فَـٰرِغًاۖ إِن كَـادَتۡ لَتُبۡدِي بِهِۦ لَوۡلَآ أَن رَّبَطۡنَا عَلَـىٰ قَلۡبِهَا لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِيـنَ ١٠

Ve Musa’nın annesi, bebeğinden ayrıldığı için kalbi bomboş; ondan başka hiçbir şey düşünemez hâle geldi. Allah’a gerçek manada tevekkül edip sabreden mu’minlerden olması için kalbini sabit kılmasaydık ve sabır vermeseydik neredeyse onun kendi çocuğu olduğunu söyleyecekti.

وَقَالَتۡ لِأُخۡتِهِۦ قُصِّيهِۖ فَبَصُرَتۡ بِهِۦ عَن جُنُبٖ وَهُمۡ لَا يَـشۡعُرُونَ ١١

Ve annesi, (sandığı nehre bıraktıktan sonra) Musa’nın ablasına, “Onu takip et!” dedi. O da Firavun ve askerlerine fark ettirmeden uzaktan kardeşini gözetledi.

۞وَحَرَّمۡنَا عَلَيۡهِ ٱلۡمَرَاضِعَ مِن قَبۡلُ فَقَالَتۡ هَلۡ أَدُلُّـكُـمۡ عَلَـىٰٓ أَهۡلِ بَيۡتٖ يَـكۡـفُلُونَهُۥ لَـكُـمۡ وَهُمۡ لَهُۥ نَـٰصِحُونَ ١٢

Ve biz, Musa’yı annesine kavuşturmadan önce hiçbir sütanneyi ona kabul ettirmedik. Musa’nın ablası bunu fark edince onlara şöyle dedi: “Bu bebeğe sizin için bakacak, hem de onu emzirecek ve çok güzel bakıp yetiştirecek bir ev hanımını size göstereyim mi?”

فَرَدَدۡنَـٰهُ إِلَـىٰٓ أُمِّهِۦ كَـيۡ تَقَرَّ عَيۡنُهَا وَلَا تَـحۡزَنَ وَلِتَعۡلَمَ أَنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَلَـٰكِـنَّ أَكۡثَـرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ ١٣

Böylece Musa’yı annesine döndürdük ki gözü aydın olsun; sevinsin, üzüntüsü sona ersin ve Allah’ın (ilham ile verdiği) vâdinin hak olduğunu bilsin. Fakat insanların çoğu (Allah’ın Musa’nın annesine verdiği vâdi ve onun Musa’nın annesi olduğunu) bilmez.