39:75

وَتَرَى ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ حَآفِّيـنَ مِنۡ حَوۡلِ ٱلۡعَرۡشِ يُـسَبِّحُونَ بِـحَمۡدِ رَبِّهِمۡۚ وَقُضِـيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡـحَـقِّۚ وَقِيلَ ٱلۡـحَـمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَـٰلَمِيـنَ ٧٥

Ve ey rasulüm! O gün meleklerin Arş’ın etrafını çevreleyip Rablerine hamdettiklerini (mükemmel sıfatlarından dolayı övüp yücelttiklerini) ve O’nu devamlı tesbih ettiklerini (bütün noksan sıfatlardan, mahlukata benzemekten ve zatına layık olmayan şeylerden tenzih ettiklerini) görürsün. Ve Allah bütün yarattıkları arasında adaletle hüküm verir (ikramı hak edenlere ikram, azabı hak edenlere ise azap eder). Ve Allah hakkında şöyle denir: “(Kulları arasında verdiği adaletli hükümden dolayı) Âlemlerin rabbi olan Allah’a hamdolsun (O’nu mahlukata benzemekten ve noksan sıfatlardan tenzih eder, her şeyden çok sevip yüceltiriz)!”

surah040

40:1

حمٓ ١

Ḥâ, mîm.* (Muhammed’e inen bu Kur’ân, işte bu gibi harflerden müteşekkildir, buna rağmen onun benzeri bir sure dahi getiremiyorsunuz.)

* Bazı surelerin başında bulunan “Elif, lâm, mîm. Tā, sîn. Yâ, sîn.” gibi harflere huruful mukattaa denir. Âlimler bu harflerin tefsiri hakkında ihtilaf etmişlerdir. Bazı âlimler bu harflerin, Kur’ân’daki surelerin isimleri olduğunu söylemiştir. Bazı âlimler bu konuda hiçbir tevil yapmayıp manasını Allahu Teâlâ’ya havale etmiştir. Bazı âlimler de Allahu Teâlâ’nın bu harflerle kâfirlere meydan okuduğunu söylemiştir ve bu, en kuvvetli görüştür. Çünkü Allahu Teâlâ, bu harflerle başlayan surelerde, bu harflerin hemen akabinde Kur’ân’ı zikrederek “İşte bu Kur’ân, sizin bildiğiniz bu harflerden meydana gelmiştir. Öyleyse bildiğiniz bu harflerden meydana gelmiş olan Kur’ân’ın aynısını veya bir suresinin benzerini haydi, siz de meydana getirin bakalım!” şeklinde meydan okumuştur. Her ne kadar Kur’ân Arapların kullandığı harflerden meydana gelmişse de üslubunda bir hayat ve canlılık vardır. Fakat insanların sözleri asla böyle değildir.

40:2

تَنـزِيلُ ٱلۡكِتَـٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ ٢

Bu kitap (Kur’ân), (ٱلۡـعَـزِيـز) el-ʿAzîz (her meselede dilediği gibi hüküm veren, kendisinden hesap sorulmayan, emrine muhalefet edenleri hak ettikleri şekilde cezalandıran, dilediğini yapmaktan engellenemeyen) ve (ٱلۡـعَـلِيـم) el-ʿAlîm (gizli olsun aşikâr olsun yapılan bütün amelleri, söylenen bütün sözleri ve her şeyi bilen; buna göre herkese hesap soracak olan) Allah tarafından indirilmiştir (başkasından değildir).

40:3

غَافِرِ ٱلذَّنۢبِ وَقَابِلِ ٱلتَّوۡبِ شَدِيدِ ٱلۡعِقَابِ ذِي ٱلطَّوۡلِۖ لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَۖ إِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيـرُ ٣

O (Allah); günahı bağışlayan, ihlaslı bir şekilde tevbe edenlerin tevbesini kabul eden, günahından tevbe etmeyenlere cezası şiddetli olan, (iman edip salih amel işleyen) kullarına ikram ve ihsan sahibi olan ve kendisinden başka ibadete layık ilah olmayandır. Bilin ki (kıyamet gününde) dönüş sadece O’nadır (dünyada yaptıklarınızın hesabını soracaktır).

40:4

مَا يُجَٰدِلُ فِـيٓ ءَايَـٰتِ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلَّذِينَ كَـفَرُواْ فَلَا يَغۡرُرۡكَ تَقَلُّبُهُمۡ فِـي ٱلۡبِلَـٰدِ ٤

(Allah’ın birliğini ve rasulünün doğru söylediğini apaçık beyan eden) Allah’ın ayetleri hakkında ancak (hak kendilerine apaçık delillerle geldiği hâlde onu bile bile reddeden, akıl ve kalpleri fesatla dolu) kâfirler tartışır. Ey rasulüm! Onların beldelerde bol nimet içinde rahat hayat sürmeleri seni aldatmasın (bu; onların menfaatine değil, daha çok günah işlemeleri ve böylece azaplarının daha da artması için bir istidracdır).

40:5

كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ وَٱلۡأَحۡزَابُ مِنۢ بَعۡدِهِمۡۖ وَهَمَّتۡ كُـلُّ أُمَّةِۭ بِرَسُولِهِمۡ لِيَأۡخُذُوهُۖ وَجَٰدَلُواْ بِٱلۡبَـٰطِلِ لِيُدۡحِضُواْ بِهِ ٱلۡـحَـقَّ فَأَخَذۡتُهُمۡۖ فَكَيۡفَ كَـانَ عِقَابِ ٥

Ey rasulüm! Bil ki (Kurayş müşrikleri, kendilerine hakkı getiren rasulü yalanlayan ilk kavim değildir) onlardan önce Nuh kavmi ve Nuh kavminden sonra başka topluluklar da (Âd, Semûd, Lut, Medyen ve Firavun kavmi gibi) rasullerini yalanlamıştı. Ve bu ümmetlerin her biri rasullerini yakalayıp öldürmek istemiş ve bâtıl şeylerle hakkı yok etmek için cedelleşmişti. Ben de onları, kendilerine azap gelmeyeceğini zannettikleri anda azapla yakaladım. O kâfirlere indirdiğim azabı ibretle düşün, o çok şiddetli bir azap idi.

40:6

وَكَذَٰلِكَ حَقَّتۡ كَـلِمَتُ رَبِّكَ عَلَـى ٱلَّذِينَ كَـفَرُوٓاْ أَنَّهُمۡ أَصۡحَـٰبُ ٱلنَّارِ ٦

Ve ey rasulüm! Rasullerini yalanlayan önceki kâfir kavimler hakkında Rabbinin helak sözü nasıl gerçekleştiyse (rasullerini yalanlayan ve bu hâl üzere ölen) bütün kâfirlerin (ebedî) cehenneme gireceğine dair Rabbinin sözü de hak olacaktır (gerçekleşecektir).

40:7

ٱلَّذِينَ يَـحۡمِلُونَ ٱلۡعَرۡشَ وَمَنۡ حَوۡلَهُۥ يُـسَبِّحُونَ بِـحَمۡدِ رَبِّهِمۡ وَيُؤۡمِنُونَ بِهِۦ وَيَسۡتَغۡفِرُونَ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْۖ رَبَّنَا وَسِعۡتَ كُـلَّ شَـيۡءٖ رَّحۡـمَةٗ وَعِلۡمٗا فَٱغۡفِرۡ لِلَّذِينَ تَابُواْ وَٱتَّبَعُواْ سَبِيلَكَ وَقِهِمۡ عَذَابَ ٱلۡـجَـحِـيمِ ٧

Arş’ı taşıyan ve çevresinde bulunan melekler, Rablerini hamd ile tesbih ederler (O’nu mükemmel sıfatlarla övüp yüceltir ve zatına layık olmayan bütün noksan sıfatlardan tenzih ederler) ve O’na iman ederler. Ve gerçek manada iman edenler için mağfiret dileyerek şöyle derler: “Ey Rabbimiz! Rahmetin ve ilmin, her şeyi kuşatmıştır. Sana ihlasla tevbe edip dinine tam manasıyla tâbi olanların tevbesini kabul et ve onları cehennem azabından koru!”